معنی پرستوی قرانی

لغت نامه دهخدا

قرانی

قرانی. [ق َ] (ص نسبی) قران.پول معادل بیست شاهی پول سیاه. رجوع به قران شود.


صاحب قرانی

صاحب قرانی. [ح ِ ق ِ] (حامص مرکب) صفت صاحب قران:
بعمدا علی بن عمران به آخر
رسد زین ریاست به صاحب قرانی.
منوچهری.
زمین را مهیا به مالک رقابی
فلک را مسمی به صاحب قرانی.
فرخی.
صاحب دیوان استیفا که اهل فضل را
اندر او اهلیت صاحب قرانی بوده است.
سوزنی.
در نکویی چون عمادی از سخن
دعوی صاحب قرانی میکنی.
عمادی شهریاری.
مرکز دائره ٔ گیتی ستانی و مدار نقطه ٔ صاحب قرانی. (جامعالتواریخ رشیدی).
رجوع به صاحب قران شود.

فرهنگ فارسی هوشیار

قرانی

قرآن را بقرائت خواندن پول معادل بیست شاهی، پول سیاه


خرشنه

پرستوی دریایی


خطاف البحر

پرستوی دریایی

فرهنگ عمید

صاحب قرانی

صاحب‌قران بودن،
[مجاز] فرمانروایی،
(اسم) نام عمومی سکه‌هایی که از زمان صفویه تا ناصرالدین‌شاه قاجار ضرب شده و بر روی آن‌ها ابیاتی نقش می‌شده که کلمۀ «صاحب‌قران» یا «صاحب‌قرانی» در آن ابیات وجود داشته، مانندِ «به گیتی سکۀ صاحب‌قرانی / زد از توفیق حق عباس ثانی» و یا «هست سلطان بر سلاطین جهان / شاهِ شاهان نادر صاحب‌قران»، صاحب‌قران،

گویش مازندرانی

اسپریک

پرستوی دریایی

معادل ابجد

پرستوی قرانی

1039

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری